میان عاشق و معشوق هیچ حایل نیست / تو خود حجاب خودی حافظ از میان بــرخیز

دلم رمیده لولی‌وشیست شورانگیز              دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز

فدای پیرهن چاک ماه رویان باد                هزار جامه تقوا و خرقه پرهیز
خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد     که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز
فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی        بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز
پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر               به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز
فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی         که جز ولای توام نیست هیچ دست آویز
بیا که هاتف میخانه دوش با من گفت         که در مقام رضا باش و از قضا مگریز
میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست      تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز