زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن
نسیم روضه شیراز پیک راهت بس دلا رفیق سفر بخت نیکخواهت بس که سیر معنوی و کنج خانقاهت بس دگر ز منزل جانان سفر مکن درویش حریم درگه پیر مغان پناهت بس وگر کمین بگشاید غمی ز گوشه دل که این قدر ز جهان کسب مال و جاهت بس به صدر مصطبه بنشین و ساغر می‌نوش صراحی می لعل و بتی چو ماهت بس زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن تو اهل فضلی و دانش همین گناهت بس فلک به مردم نادان دهد زمام مراد ز ره روان سفرکرده عذرخواهت بس هوای مسکن ملوف و عهد یار قدیم رضای ایزد و انعام پادشاهت بس به منت دگران خو مکن که در دو جهان دعای نیم شب و درس صبحگاهت بس به هیچ ورد دگر نیست حاجت ای حافظ
